بابک خواجه‌پاشا، کارگردان فیلم “در آغوش درخت”

کودک مهم ترین جوهره خانواده

کارگردان فیلم “در آغوش درخت” در حاشیه اکران فیلم خود در جشنواره حوا کودک را مهم‌ترین جوهر خانواده خواند.

بابک خواجه‌پاشا، کارگردان فیلم «در آغوش درخت» در حاشیه جشنواره حوا به خبرنگار بانوان نیوز؛ اصلی‌ترین نکته در فیلم خود را نگاه به کودکان به عنوان مهم‌ترین جوهره خانواده و عامل بقاء بنیان این اصلی‌ترین رکن جامعه عنوان کرد و گفت: این فیلم که در شهر ارومیه تولید شده است، آخرین تلاش‌های یک خانواده را در آستانه فروپاشی به تصویر می‌کشد. زوجی که دوازده سال از ازدواجشان می‌گذرد، و حاصل این دوازده سال دو فرزند است که طلاق در حال فروپاشیدن جهان زیبای آنهاست. کودکانی که هیچ چیز جز سادگی و مهربانی را در زندگی نمی‌شناسند.

بابک خواجه‌پاشا، در پاسخ به خبرنگار بانوان نیوز درباره دلیل انتخاب این سوژه گفت: خانواده موضوعی است که همواره دغدغه من بوده است، و همواره تلاش‌ام بر این است که به جای دیگر ژانرها درباره خانواده فیلم سازی کنم یا حداقل خانواده جوهره فیلم‌ام باشد.

وی در پاسخ به دلیل این تاکید گفت:

 از خانواده می‌توان اجتماع و سیاست را درست کرد. ما باید روی مساله طلاق که رشد چشمگیری در کشور ما دارد، کار کنیم و فیلم بسازیم.

خواجه پاشا درباره ایده اولیه فیلم «در آغوش درخت» نیز گفت: یک روز یکی از دوستان همسرم با دو فرزندش میهمان ما بود، من در حال تماشای اخبار بودم که یکی از بچه‌ها آمد و کنار من نشست،  بعد از چند لحظه خم شد و در گوش من گفت؛ عمو می‌توانی یک کار کنید که من و برادرم از هم جدا نشویم. این همان  ایده طلایی است که به جان تو می‌نشیند و احساس می‌کنی که وظیفه‌ای به گردن تو گذاشته شده است. متاسفانه ما ایده را در سینماهایمان بر اساس اینکه چقدر می‌خواهیم بفروشیم پیدا می‌کنیم، یا اینکه کسی چه به ما سفارش می‌دهد. اما من ایده‌ام را از قلبم می‌گیرم. 

کارگردان فیلم در آغوش درخت در پاسخ به این پرسش که به چه دلیل از افراد آماتور و بازیگران ناشناخته استفاده شده است و از سلبریتی‌ها خبری نیس می‌گوید:

سلبریتی‌ها جایگاه خاص خودشان را دارند و فیلم خودشان را می‌طلبد، فیلمی که براساس گیشه درست می‌شود. یعنی بیش از اینکه وارد درام شود، گیشه برایش اولویت است.

کارگردان فیلم «در آغوش درخت» در پایان با یادآوری جایگاه ویژه سینما گفت:

احساس می‌کنم سینما جایگاهی است که خداوند به ما داده است، زیرا سینما در جهان امروز بسیار تاثیرگذار است. پس ما نباید دم دستی به سراغ ایده برویم. باید خیلی صادقانه و انسانی به سمت ایده‌مان برویم. فیلم من هم همین طور صادقانه است، در فیلم هیچ چیزی نگفتم که خودم را نشان بدهم یا رنگ روشنفکری به کارم بزنم.